ACADEMY 13507 M163 Vulcan U.S. Army 1:35

M163 VADS (ang. Vulcan Air Defence System) był amerykańskim, samobieżnym działem przeciwlotniczym z okresu Zimnej Wojny. Pojazd wszedł do służby w 1968 roku. Wóz był napędzany silnikiem wysokoprężnym General Motors  6V53 mocy 212 KM. Uzbrojenie wozu stanowiło działko automatyczne General Dynamics M168 Vulcan kal. 20 mm.   

Wóz M163 VADS powstał jako uzupełnienie rakietowego systemu obrony przeciwlotniczej M48 Chapparal. Aby skrócić prace projektowe postanowiono zaadaptować bardzo wiele podzespołów i elementów z konstrukcji transportera opancerzonego M113. Przy okazji zmieniono oznaczenie podwozia na M741. Jako uzbrojenie główne wybrano odpowiednio dostosowane działko M61 Vulcan. Pomimo wykorzystania wielu sprawdzonych i udanych elementów, M163 okazał się niezbyt udanym system uzbrojenia. Szybko okazało się, że jest on mało efektywny przy zwalczaniu nowoczesnych samolotów odrzutowych. System był co najwyżej porównywalny z radzieckim ZSU-23-4 choć ustępował mu na wielu polach i był wyraźnie gorszy od niemieckiego systemu Gepard. To sprawiło, że dość szybko zaczęto go używać do walki z siłą żywą oraz lekko opancerzonymi pojazdami. W toku produkcji powstało kilka wersji rozwojowych. Pierwsza był M163A1, który wykorzystywał dostosowane podwozie transportera M113A1, a nie M113. W ten sam sposób powstała wersja M163A2, poprzez dostosowanie podwozia wozu M113A2. Finalnie pojazdy M163 zostały wycofane z linii na rzecz wozów M1097 Avenger oraz M6 Linebacker. Wozy M163 eksportowano do kilku krajów, m.in: Chile, Ekwadoru, Izraela czy Korei Południowej. Wzięły tez udział w niektórych konfliktach zbrojnych, przede wszystkim w wojnie wietnamskiej (1964/65-1975) czy w operacji Pustynna Burza (1990-1991).